Afval in Venetië
Afgelopen zomer liep ik net als miljoenen andere toeristen met fotocamera rond in Venetië. In plaats van gondels, legde ik vooral de lelijke sporen van het toerisme vast (zie foto). Het rijke, chique, romantische en artistieke Venetië zoals ik dat kende uit een toneelstuk van Shakespeare en The Talented Mr. Ripley van Patricia Highsmith, was natuurlijk allang verleden tijd. Venetië was een pretpark. Waar waren de Venetianen?
Die kwamen om tien uur ‘s avonds, prachtig gekleed, de straat op. Een half uur voordat de laatste pont naar Fusina vertrok, sprak ik met een oude statige man in de deuropening van zijn huis, 100 meter van het San Marco plein. We praatten over de paradox van Venetië. De stad wordt verziekt maar tegelijkertijd ook in leven gehouden door toeristen als ik.
Maar zelfs de miljoenen die dagjesmensen uitgeven aan maskers en peperdure gondelvaarten zijn niet genoeg om het artistieke erfgoed te waarborgen. Of het geld belandt op de verkeerde plekken. In ieder geval is een sponsoring van Coca-Cola volgens burgemeester Massimo Cacciari noodzakelijk voor de Italiaanse stad.
Voor 2,1 miljoen euro mag Coca-Cola vijf jaar lang via zestig automaten in heel de stad frisdrank en snacks verkopen. Het contract wordt deze week getekend. Dat melde de Italiaanse krant La Stampa gisteren onder de kop: ‘Venetië in de uitverkoop’.
Personeelchef van de Venetiaanse gemeenteraad Maurizio Calligaro vertelde aan persbureau UPI dat de automaten geen Coca-Cola-logo hebben en alleen op publiek terrein worden geplaatst.
Reclame op het San Marco plein: Roger Federer voor Rolex
Burgemeester Cacciari plaats de deal met Coca-Cola in een succesvolle reeks. Eerder sponsorde Lancia de restauratie van het Palazzo Ducale, Swatch de Biblioteca Marciana, Replay het Ca’ Rezzonico en Bulgari de Scala d’Oro.
(Tip: wanneer je in Venetië bent, ontvlucht dan het pretpark en zoek de Ghetto op. Daar zijn geen toeristen te vinden, wel kunstenaars)
